سوره عبس
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَبَسَ وَ تَوَلَّىٰٓ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ چهره در هم كشيد و روى گردانيد،
أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ
2از اينكه آن مرد نابينا نزد او آمد!
وَ مَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ
3تو چه مىدانى شايد او [در پرتو تعاليم اسلام از آلودگى] پاك و پاكيزه شود
أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ
4يا متذكر [حقايق] گردد و آن تذكر او را سود دهد؛
أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ
5اما كسى كه خود را ثروتمند نشان مىدهد